Na początku zadeklarujmy zmienne których użyjemy:
|
1 2 3 4 5 |
static HDC hDC; static HGLRC hRC; static HWND hstat; |
W kodzie dla zdarzenia WM_CREATE należy wpisać:
|
1 2 3 |
hstat=CreateWindow("static","",WS_CHILD|WS_VISIBLE, 10,10,200,200,hWnd,(HMENU)666,GetModuleHandle(NULL),NULL); |
by stworzyć obiekt.
Potem normalnie inicjujemy OpenGL’a, tyle, że kontekst graficzny przypisujemy dla hstat, o taki kod był w szablonie, tylko dół dodałem:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 |
void EnableOpenGL (HWND hWnd, HDC *hDC, HGLRC *hRC) { PIXELFORMATDESCRIPTOR pfd; int iFormat; /* get the device context (DC) */ *hDC = GetDC (hWnd); /* set the pixel format for the DC */ ZeroMemory (&pfd, sizeof (pfd)); pfd.nSize = sizeof (pfd); pfd.nVersion = 1; pfd.dwFlags = PFD_DRAW_TO_WINDOW | PFD_SUPPORT_OPENGL | PFD_DOUBLEBUFFER; pfd.iPixelType = PFD_TYPE_RGBA; pfd.cColorBits = 32; pfd.cDepthBits = 16; pfd.iLayerType = PFD_MAIN_PLANE; iFormat = ChoosePixelFormat (*hDC, &pfd); SetPixelFormat (*hDC, iFormat, &pfd); /* create and enable the render context (RC) */ *hRC = wglCreateContext( *hDC ); wglMakeCurrent( *hDC, *hRC ); //tutaj może być dowolne ustawienie rzutowania, ale wybrałem takie glMatrixMode(GL_PROJECTION); glLoadIdentity(); gluOrtho2D(0,200,200,0); glMatrixMode(GL_MODELVIEW); glLoadIdentity(); } |
Użyjemy tej funkcji z procedurze okienkowej po pokazaniu się okna, czyli po funkcji ShowWindow w taki sposób:
|
1 |
EnableOpenGL (hstat, &hDC, &hRC); |
Przed zakończeniem programu (w WM_DESTROY przed funkcją PostQuitMessage(0)) użyjemy takiej funkcji:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 |
void DisableOpenGL (HWND hWnd, HDC hDC, HGLRC hRC) { wglMakeCurrent (NULL, NULL); wglDeleteContext (hRC); ReleaseDC (hWnd, hDC); } |
No i jeszcze ostatecznie coś narysujmy na naszym staticu
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
int DrawGLScene(GLvoid) { glLoadIdentity(); glClearColor (0.0f, 0.0f, 0.0f, 0.0f); glClear (GL_COLOR_BUFFER_BIT); glBegin(GL_QUADS); glColor3f(0.2,0.8,0.4);glVertex2f(15,15); glColor3f(0.8,0.2,1);glVertex2f(90,15); glColor3f(0.9,0.1,1);glVertex2f(90,100); glColor3f(0.4,1,0.9);glVertex2f(15,100); glEnd(); } |
Użyjemy to w ten sposób:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
while( msg.message!=WM_QUIT ) { if( PeekMessage( &msg, NULL, 0U, 0U, PM_REMOVE ) ) { TranslateMessage( &msg ); DispatchMessage( &msg ); } else { DrawGLScene(); SwapBuffers(hDC); } } |
W razie watpliwości, przejrzyj kod przykładowy:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 |
#include #include #include /* Declare Windows procedure */ HWND hwnd; LRESULT CALLBACK WindowProcedure (HWND, UINT, WPARAM, LPARAM); int DrawGLScene(GLvoid); void EnableOpenGL (HWND hWnd, HDC *hDC, HGLRC *hRC); void DisableOpenGL (HWND hWnd, HDC hDC, HGLRC hRC); static HDC hDC; static HGLRC hRC; static HWND hstat; /* Make the class name into a global variable */ char szClassName[ ] = "CodeBlocksWindowsApp"; int WINAPI WinMain (HINSTANCE hThisInstance, HINSTANCE hPrevInstance, LPSTR lpszArgument, int nFunsterStil) { HWND hWnd; /* This is the handle for our window */ MSG msg; /* Here messages to the application are saved */ WNDCLASSEX wincl; /* Data structure for the windowclass */ /* The Window structure */ wincl.hInstance = hThisInstance; wincl.lpszClassName = szClassName; wincl.lpfnWndProc = WindowProcedure; /* This function is called by windows */ wincl.style = CS_DBLCLKS; /* Catch double-clicks */ wincl.cbSize = sizeof (WNDCLASSEX); /* Use default icon and mouse-pointer */ wincl.hIcon = LoadIcon (NULL, IDI_APPLICATION); wincl.hIconSm = LoadIcon (NULL, IDI_APPLICATION); wincl.hCursor = LoadCursor (NULL, IDC_ARROW); wincl.lpszMenuName = NULL; /* No menu */ wincl.cbClsExtra = 0; /* No extra bytes after the window class */ wincl.cbWndExtra = 0; /* structure or the window instance */ /* Use Windows's default color as the background of the window */ wincl.hbrBackground = (HBRUSH) COLOR_BACKGROUND; /* Register the window class, and if it fails quit the program */ if (!RegisterClassEx (&wincl)) return 0; /* The class is registered, let's create the program*/ hWnd = CreateWindowEx ( 0, /* Extended possibilites for variation */ szClassName, /* Classname */ "Code::Blocks Template Windows App", /* Title Text */ WS_OVERLAPPEDWINDOW, /* default window */ CW_USEDEFAULT, /* Windows decides the position */ CW_USEDEFAULT, /* where the window ends up on the screen */ 544, /* The programs width */ 375, /* and height in pixels */ HWND_DESKTOP, /* The window is a child-window to desktop */ NULL, /* No menu */ hThisInstance, /* Program Instance handler */ NULL /* No Window Creation data */ ); /* Make the window visible on the screen */ ShowWindow (hWnd, nFunsterStil); hwnd=hWnd; EnableOpenGL (hstat, &hDC, &hRC); /* Run the message loop. It will run until GetMessage() returns 0 */ while( msg.message!=WM_QUIT ) { if( PeekMessage( &msg, NULL, 0U, 0U, PM_REMOVE ) ) { TranslateMessage( &msg ); DispatchMessage( &msg ); } else { DrawGLScene(); SwapBuffers(hDC); } } /* The program return-value is 0 - The value that PostQuitMessage() gave */ return msg.wParam; } /* This function is called by the Windows function DispatchMessage() */ LRESULT CALLBACK WindowProcedure (HWND hwnd, UINT message, WPARAM wParam, LPARAM lParam) { switch (message) /* handle the messages */ { case WM_CREATE: hstat=CreateWindow("static","",WS_CHILD|WS_VISIBLE, 10,10,200,200,hwnd,(HMENU)666,GetModuleHandle(NULL),NULL); break; case WM_DESTROY: DisableOpenGL(hstat,hDC,hRC); PostQuitMessage (0); /* send a WM_QUIT to the message queue */ break; default: /* for messages that we don't deal with */ return DefWindowProc (hwnd, message, wParam, lParam); } return 0; } int DrawGLScene(GLvoid) { glLoadIdentity(); glClearColor (0.0f, 0.0f, 0.0f, 0.0f); glClear (GL_COLOR_BUFFER_BIT); glBegin(GL_QUADS); glColor3f(0.2,0.8,0.4);glVertex2f(15,15); glColor3f(0.8,0.2,1);glVertex2f(90,15); glColor3f(0.9,0.1,1);glVertex2f(90,100); glColor3f(0.4,1,0.9);glVertex2f(15,100); glEnd(); } void EnableOpenGL (HWND hWnd, HDC *hDC, HGLRC *hRC) { PIXELFORMATDESCRIPTOR pfd; int iFormat; /* get the device context (DC) */ *hDC = GetDC (hWnd); /* set the pixel format for the DC */ ZeroMemory (&pfd, sizeof (pfd)); pfd.nSize = sizeof (pfd); pfd.nVersion = 1; pfd.dwFlags = PFD_DRAW_TO_WINDOW | PFD_SUPPORT_OPENGL | PFD_DOUBLEBUFFER; pfd.iPixelType = PFD_TYPE_RGBA; pfd.cColorBits = 32; pfd.cDepthBits = 16; pfd.iLayerType = PFD_MAIN_PLANE; iFormat = ChoosePixelFormat (*hDC, &pfd); SetPixelFormat (*hDC, iFormat, &pfd); /* create and enable the render context (RC) */ *hRC = wglCreateContext( *hDC ); wglMakeCurrent( *hDC, *hRC ); //tutaj może być dowolne ustawienie rzutowania, ale wybrałem takie glMatrixMode(GL_PROJECTION); glLoadIdentity(); gluOrtho2D(0,200,200,0); glMatrixMode(GL_MODELVIEW); glLoadIdentity(); } void DisableOpenGL (HWND hWnd, HDC hDC, HGLRC hRC) { wglMakeCurrent (NULL, NULL); wglDeleteContext (hRC); ReleaseDC (hWnd, hDC); } |
należy nie zapomnieć o podlinkowaniu libów opengl32 i glu32.
Autor: Spine
Trzeba je ręcznie wpisywać za pomocą odpowiednich kodów (muszą być poprzedzone backslashem ”):
206 – ć
210 – ł
230 – ś
242 – ó
245 – ą
251 – ę
253 – ź
276 – ż
344 – ń
Przykład:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 |
#include using namespace std ; int main() { cout << "\206" << endl ; cout << "\210" << endl ; cout << "\230" << endl ; cout << "\242" << endl ; cout << "\245" << endl ; cout << "\251" << endl ; cout << "\253" << endl ; cout << "\276" << endl ; cout << "\344" << endl ; return 0 ; } |
Autor: Iskar
Sprawa jest prosta – wystarczy po otworzeniu pliku przesunąć się (seekg) na jego koniec (drugim parametrem będzie flaga end) a potem odczytać aktualną pozycję w pliku (tellg), która zwróci nam pozycję w bajtach. Potem z powrotem przesuwamy się na początek pliku (seekg z drugim parametrem beg). Przykład:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 |
#include #include using namespace std ; int main() { ifstream istr("costam.bmp" , ios::in | ios::binary) ; istr.seekg(0 , ios::end) ; int rozmiar = istr.tellg() ; istr.seekg(0 , ios::beg) ; cout << "Rozmiar pliku (w bajtach): " << rozmiar << ", w kilobajtach: " << rozmiar / 1024 << endl ; return 0 ; } |
U mnie pojawił się tekst: Rozmiar pliku (w bajtach): 1440054, w kilobajtach: 1406
Autor: Iskar
Jak przesunąć programowo scroll?
Należy wysłać do okna odpowiedni komunikat:
– WM_VSCROLL – aby przesunąć pionowy scroll,
– WM_HSCROLL – aby przesunąć poziomy scroll,
za pomocą funkcji SendMessage:
|
1 |
LRESULT SendMessage(HWND hWnd, UINT Msg, WPARAM wParam, LPARAM lParam); |
Pierwszy parametr to uchwyt okna, do którego ma zostać wysłany komunikat, następny – identyfikator komunikatu, kolejne dwa parametry to wartości, jakie będą wraz z komunikatem przesłane. W wParam prześlemy informację o tym, o ile chcemy przesunąć scroll, lParam nie będziemy używać. W przypadku komunikatów WM_VSCROLL i WM_HSCROLL przydatne będą takie opcje:
| SB_BOTTOM | Przesuwa scroll do samego końca. |
| SB_LINELEFT | Przesuwa scroll o jedną linię w lewo (lub w górę). |
| SB_LINERIGHT | Przesuwa scroll o jedną linię w prawo (lub w dół). |
| SB_PAGELEFT | Przesuwa scroll o jedną stronę w lewo (lub w górę). |
| SB_PAGERIGHT | Przesuwa scroll o jedną stronę w prawo (lub w dół). |
| SB_THUMBPOSITION | Przesuwa scroll do podanego miejsca. |
| SB_TOP | Przesuwa scroll na sam początek. |
Przykład:
|
1 |
SendMessage(Memo1->Handle , WM_VSCROLL , SB_LINERIGHT , 0) ; |
lub:
|
1 |
SendMessage(Memo1->Handle , WM_VSCROLL , MAKELONG(SB_THUMBPOSITION , 10) , 0) ; |
Jak widać, jeżeli chcemy przesunąć scroll do danego miejsca, musimy 'skleić’ za pomocą MAKELONG dwie wartości ze sobą: SB_THUMBPOSITION oraz nową pozycję scrolla.
Jeżeli chcemy otrzymać aktualną pozycję scrolla, należy skorzystać z funkcji GetScrollPos:
|
1 2 3 |
GetScrollPos(Memo1->Handle , SB_VERT) ; // dla pionowego scrolla GetScrollPos(Memo1->Handle , SB_HERT) ; // dla poziomego scrolla |
Autor: Iskar
Jeżeli probowałeś przesłać do jakieś funkcji, która wymagała jako argumentu char* obiekt typu string, to zapewne spotkałeś się z błędem typów:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 |
#include using namespace std ; void fun(const char* c) { // jakieś operacje } int main() { string s("jakis tekst") ; fun(s) ; // błąd kompilacji return 0 ; } |
W takim wypadku musisz się posłużyć specjalną funkcją składową klasy string c_str(), która zwraca wskaźnik do stałego łańcucha tekstowego umieszczonego w obiekcie typu string:
|
1 |
fun(s.c_str()) ; // dobrze |
Autor: Iskar
Na początku musimy otrzymać uchwyt do paska zadań, na którym znajduje się przycisk Start. Jego klasa to Shell_TrayWnd. Do uzyskania jego uchwytu posługużymy się funkcją FindWindow, który jako pierwszy argument przyjmuje nazwę klasy okna, a jako drugi – jego tytuł:
|
1 2 3 4 |
HWND TaskBar, StartButton ; TaskBar = FindWindow("Shell_TrayWnd" , NULL) ; |
Następnie musimy otrzymać uchwyt do przycisku Start. Używamy w tym celu funkcji GetWindow, której przekazujemy uchwyt TaskBar i, podając jako drugi argument wartość GW_CHILD, oznajmiamy, że chcemy otrzymać uchwyt do okna potomnego:
|
1 2 3 4 5 6 7 |
StartButton = GetWindow(TaskBar , GW_CHILD) ; Możemy teraz np. schować przycisk start ;) [cpp]ShowWindow(StartButton , SW_HIDE) ; |
Jak pobrać parametry z linii komend?
Najpierw należy dodać do funkcji main() dwa argumenty:
|
1 |
int main( int argc, char *argv[] ); |
nazwy zmiennych są dowolne:
argc – określa ile parametrów zostało przekazanych do programu z linii komend.
argv – jest tablicą stringów przechowujących parametry.
Na przyklad wywolanie programu:
> my_prog -arg1 -arg2 arg3
spowoduje, że zmienna argc przyjmie wartość 4, a potem kolejno:
|
1 2 3 4 5 6 7 |
argv[0] = "my_prog" ; argv[1] = "-arg1" ; argv[2] = "-arg2" ; argv[3] = "arg3" ; |
Z powyższego wynika, że pierwszym parametrem programu jest zawsze jego nazwa, a co za tym idzie argc jest zawsze większy lub równy jeden.
Autor: Firen
Sprawa prosta i łatwa, wystarczy wiedzieć, że zawsze pierwszy parametr programu to ścieżka do pliku exe, wystarczy więc wyciąć nazwe pliku i rozszerzenie:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 |
// zwraca folder, w ktorym znajduje sie exek #include #include using namespace std ; string ExtractDirectory( string appName) { int i ; for (i = appName.size() - 1 ; i >= 0 ; i--) if (appName == '\') break ; return appName.substr(0 , i + 1) ; } string ExtractDirectory(const char *appName) { return ExtractDirectory(string(appName)) ; } int main(int argc , char *argv[]) { cout << ExtractDirectory(argv[0]) << endl ; cout << ExtractDirectory(string("c:\\cos tam cos tam\\lojeeeeeej\\cos\\cosiek.xml")) << endl ; return 0 ; } |
Jeżeli nasza aplikacja nie jest konsolowa tylko typu Win32, to jako pierwszy parametr nie dostaniemy ścieżki do exeka, musimy ją dostać w inny sposób, oto kod:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 |
#include #include (..) TCHAR fName[MAX_PATH] ; GetModuleFileName(NULL , fName , MAX_PATH) ; string path(ExtractDirectory(fName)) ; MessageBox(NULL , path.c_str() , "" , 0) ; |
Jak widać, korzystamy z funkcji WinAPI GetModuleFileName (dzięki za info Firen :>), która w drugim parametrze umieszcza ścieżkę do exeka, do którego należy aktualny proces.
Autor: Iskar
Aby losowane liczby nie powtarzały się, należy przed rozpoczęciem losowania wywołać funkcję srand, do której paremetr otrzymamy z funkcji time(NULL) – zwraca ona ilość sekund, jakie upłynęły od 1 stycznia 1970 roku:
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 |
#include // dla time #include // dla rand #include int main() { srand(time(NULL)) ; cout << rand() % 100 ; // wylosuje liczbę z zakresu 0..99 return 0 ; } |
Autor: Iskar
Strumienie cin oraz cout są buforowane, co oznacza, że dane nie są wypisywane/wczytywane za każdym razem, gdy sobie tego zażyczymy, lecz hurtem – gdy danych się troche nazbiera. Powoduje to nieprawidłowe współdziałanie funkcji z stdio ze strumieniami, gdyż używając printf/scanf dane są wypisywane od razu. Może dojść do sytuacji, gdy np. przeplatasz wyświetlanie danych na ekranie za pomocą strumieni i funkcji z stdio, że dane będą wypisywane w niepoprawenej kolejności.
Jeżeli chcesz, aby nie było problemów, na początku programu dodaj linijkę:
|
1 |
ios_base::sync_with_stdio(0); |
Dzięki czemu dane będą wypisywane przez strumienie od razu, w każdym momencie, gdy sobie tego zażyczysz. Tracimy jednak tym sposobem szybkość strumieni.
Autor: Spine
Prawie to samo, co w przypadku 'error LNK2001: unresolved external symbol _main’, jednak tym razem nie została odnaleziona funkcji WinMain. Zajrzyj do wcześniejszego pytania.
Autor: Iskar
Jeżeli podczas kompilacji natknąłęś się na powyższy błąd, oznacza to, że nie odnaleziono w pliku z kodem źródłowym definicji funkcji main, która wymagana jest w każdej aplikacji konsolowej. Często podczas tworzenia nowego projektu zdarza się pomylić – zamiast wybrać Win32 Application, wybiera się Win32 Console Application, a w źródle umieszcza się definicję funkcji WinMain. Sprawdź, czy na pewno masz w kodzie funkcję main lub czy nie pomyliłeś rodzajów projektów. W tym drugim przypadku, utwórz nowy projekt Wind32 Application i tam umieść swój kod.
Autor: Iskar
Do zablokowania odświeżania formy służy LockWindowUpdate(), gdzie jako parametr wstawiamy uchwyt okna.
|
1 |
LockWindowUpdate(Form1->Handle); |
Autor: Drazek
Aby wyświetlić formatkę na środku ekranu dzielimy rozdzielczość przez 2 i odejmujemy od tego połowę długości, bądź szerokości formularza.
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 |
void __fastcall TForm1::FormCreate(TObject *Sender) { Form1->Left = (Screen->Width / 2) - (Form1->Width / 2); Form1->Top = (Screen->Height / 2) - (Form1->Height / 2); } |
Autor: Drazek
Ten kod prezentuje usunięcie wszystkich komponentów należących do klasy Tbutton. Tworzmy wskaźnik do którego pętlą przypisujemy kolejne komponenty formy. Jeśli klasa komponentu jest równa z TButton to usuwamy komponent.
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 |
void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) { TComponent *komponent; for (int i = ComponentCount - 1; i >= 0; i--) { komponent = Components; // przypisuje komopnent z formy if (AnsiString(komponent->ClassName()) == "TButton") delete komponent; } } |
Autor: Drazek
Aby stworzyć formę w kształcie elipsy użyjemy funkcji CreateEllipticRg(). Następnie procedurą SetWindowRgn() ustawimy otrzymany uchwyt do obszaru o kształcie elipsy.
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 |
void __fastcall TForm1::FormCreate(TObject *Sender) { HRGN MyRgn; MyRgn = CreateEllipticRgn(0, 0, ClientRect.Right, ClientRect.Bottom); SetWindowRgn(Handle, MyRgn, true); } |
Autor: Drazek